Nie są to wysokości jakie przemierza mój brat, ale dla mnie jest to i tak nie lada osiągnięcie dające mi mnóstwo radości.
.
Bardzo dziękuję Wszystkim zaglądającym do mojego kącika.
piątek, 17 października 2014
Spełnianie marzeń:)
Nie są to wysokości jakie przemierza mój brat, ale dla mnie jest to i tak nie lada osiągnięcie dające mi mnóstwo radości.
Bardzo dziękuję Wszystkim zaglądającym do mojego kącika.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Wspaniale Juto. Gratuluję i cieszę się razem z Tobą z pięknej wyprawy. Pozdrawiam ciepło. Ewa
OdpowiedzUsuńBardzo serdecznie Ci dziękuję.
UsuńJuta, ale cudna wycieczka, cudne zdjęcia. Dobrze jest mieć Takiego Brata.
OdpowiedzUsuńserdecznie Was pozdrawiam
Oj tak Antosiu.Wycieczka była cudowna.Tak jak i mieć Takiego Brata jest czymś najcudowniejszym:)
UsuńDziękujemy za pozdrowienia, również pozdrawiam.
Jutko, przecudna wycieczka. Domyślam się, że to zasługa Twojego Ukochanego Brata.
OdpowiedzUsuńJestem zachwycona zdjęciami i cieszę się, że pogoda dopisała a Ty wypoczęłaś i naładowałaś organizm dobrą energią.
Pozdrawiam serdecznie:)
Tak absolutnie była to cudowna wycieczka. I zasługa to brata.Jestem pełna wrażeń, które mi pozostaną na zawsze:) Ty, która bywasz w tylu pięknych miejscach zapewne rozumiesz mnie doskonale.
UsuńBardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Cieszę się, że udało Ci się spełnić kolejne marzenie :). Piękna wycieczka i piękne zdjęcia. Nawet owieczki się załapały na fotkę - tyle wełny na łące ;)))).
OdpowiedzUsuńUściski :)
Oj tak Frasiu, niesamowite ilości skarpetek tam sobie wędrowały................................po łąkach:))
UsuńBardzo Ci dziękuję i również posyłam uściski:)
O kurczę! A ja mieszkam po sąsiedzku. Kiedyś, na moje żale, że praktycznie nigdzie nie wyjeżdżam na wakacje moja siostra zapytała: "A gdzie ty chcesz wyjeżdżać? przecież ty MIESZKASZ na wakacjach!" ;)
OdpowiedzUsuńPrezentujesz piękne zdjęcia z wycieczki. Fajnie, że pogoda Ci się udała. Teraz znowu pada deszcz...
O kurczę! A jak ja Tobie zazdroszczę tak wspaniałych codziennych widoków :)) Już we wtorek w czasie powrotu pogoda zaczęła się pogarszać.
UsuńBardzo dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie.
piękne miejsca, piękne zdjecia. Pozdrawiam cieplutko
OdpowiedzUsuńRównież pozdrawiam.
UsuńPięknie! Gratuluje i... zazdroszczę.
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję i pozdrawiam.
UsuńJutko, cudowna wyprawa! Piękne są nasze góry jesienią. Cieszę się, że tak wspaniałe widoki mogłaś podziwiać, przy tak pięknej jesiennej pogodzie. Oby natura nadal była dla nas łaskawa i obdarowywała nas słonecznymi dniami:) Pozdrawiam cieplutko. Ania
OdpowiedzUsuńPogoda rzeczywiście okazała się bardzo łaskawą. Niechby tego słońca było jeszcze jak najwięcej.Dzięki i również pozdrawiam cieplutko:)
UsuńNo no no! Jutko! piekne zdjecia zrobilas, bardzo mi sie podobaja a widze, tez maszerowalas niezle. Wiedzialam, ze jestes w Tatrach i caly czas patrzylam na pogode, i cieszylam sie,ze wstrzelilas sie w klimat wyjatkowy w tym roku w tatrach! Niebiosa Ci sprzyjaja, ale nie moze byc inaczej, Tobie musza sprzyjac. Zazdroszcze Ci, bo ja w tym roku nie deptalam to szlakach tatrzanskich, A zdjecia swietne, na dodatek maja elementy, ktore mnie biora,... ta panna mloda, gorale etc...sciskam Cie bardzo serdecznie i chce wiecej zdjec!
OdpowiedzUsuńJuż wysłałam więcej wiadomości:)))) Również ściskam.
UsuńNo i upieczone dwie pieczenie przy jednym ogniu: piękna podróż i miłe towarzystwo brata, którego zapewne nie widujesz zbyt często. Cudowne widoki - wiesz jak lubię je u Ciebie podziwiać. Kocham góry i chciałabym kiedyś zabrać tam swoją rodzinkę:)
OdpowiedzUsuńŻyczę Ci Kasieńko z serca spełnienia tych marzeń. Z bratem widuje się dość często.Natomiast tu, brat wędrował bardzo wysoko w górach , natomiast ja ze swoją endoprotezą zdecydowanie niżej:)))) Pozdrawiam.
UsuńO kurka wodna le Ci fajnie,ja do Zakopca czasami wpadam pospacerować i wracam tego samego dnia.Ale po górach nie chodzę bo moje stawy są w "opłakanym" stanie od lat.
OdpowiedzUsuńRozumiem Cię Kochana. Wszak sama mam endoprotezę i moje możliwości bywają nieraz bardzo ograniczone. Ale ja Ci zazdroszczę Krakowa.Wszak to cudowne miasto:)
UsuńSerdecznie pozdrawiam.
Wspaniała wyprawa, dla takich widoków warto się pomęczyć :)
OdpowiedzUsuńWitaj Juto.
OdpowiedzUsuńŚwietna wyprawa i piękne zdjęcia.Najbardziej podobają mi się te z wierchowego.Wygląda na to że chmury podniosły się dla Ciebie tylko na tyle ,żeby było widać oddalone piękne widoki.To jak zdjęcia z pod poduszki:))
Pozdrawiam serdecznie:))
Bardzo się cieszę, że spełniłaś marzenia :) piękne widoki, trafiłaś na wspaniałą pogodę.
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia. Pozwiedzałaś, odpoczęłaś od codzienności na pewno. Kocham góry.Fajnie, że masz takiego kochanego brata. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńCieszę się razem z tobą, ze udało ci się spełnić marzenia:) Ja też od dawna marzę, by pojechać z rodzinką w góry, ale jakoś na razie ciagle coś stoi na przeszkodzie, moze i mi sie uda, dzieki takim postom chce sie znowu wierzyc, ze marzenia mogą sie spełnić:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam bardzo serdecznie i zapraszam do mnie po niespodziankę:)
Piękne prace umieściłaś. Zdjęcia bardzo udane i interesujące. Oglądając czuje się jakby tam się było.
OdpowiedzUsuńpozdrawiam serdecznie i gratuluję
zapraszam do mnie
na moje blogi:
tereska666.blogspot.com
i
szydełko i jeszcze raz szydełko.blogspot.com